bir denizin ortasýnda bir tek tuz tanesi buluyordum kendimi... sayýsýna yalan tanrýlarýn bile eriþemeyeceði bir tek tuz tanesi... ne yana dönsem kendim kalýyordum ne yana uzansam... yetmiyordum, bulunduðum ummaný doyurmaya ummanim yetmiyordu yalnýzlýðý kapatmaya... bir þiir baþlýyordu(m) Mavi... bir þiir bitiyordu(m) Mavi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Emre Suci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.