DOSTLUK ÜZERİNE (241)

DOSTLUK ÜZERÝNE (241)

Ýnsan birbirini dost diye tanýr.
Dostluk diye bir þey yoðumuþ meðer.
Her þey bir çýkara, kara dayanýr.
Dostluk diye bir þey yoðumuþ meðer.

Eski dostluklarmýþ kýdemli dostluk.
Dost dosta verirmiþ güzellik hoþluk.
Þimdilerde olmuþ adý hep puþtluk.
Dostluk diye bir þey yoðumuþ meðer.

Dostluðun temeli güvenç inanma.
Bir þey alýp verme ona dayanma.
Menfaatten öte dost faydalanma.
Dostluk diye bir þey yoðumuþ meðer.

Birazcýk süslenip allar pullanýr.
Keyif yapmak için insan kullanýr.
Çýkar iliþkisi büyür dallanýr.
Dostluk diye bir þey yoðumuþ meðer.

Sevdim der sevgiyle dost olmaz sana.
Çok sevdim dese de inanma ona.
Hemencecik satar hep ona buna.
Dostluk diye bir þey yoðumuþ meðer.

Yoksunsa sevgiden yoksunsa insan.
Adý Ahmet, Zühre, fark etmez Hasan.
Olsa da bekleme sakýn bir ihsan.
Dostluk diye bir þey yoðumuþ meðer.

Kardeþten de öte olmalý bence.
Ölümüne daim kalmalý bence.
Olmuyor kimseye tam bir güvence.
Dostluk diye bir þey yoðumuþ meðer.

Dostluk üzerine yazýlacak çok.
Fazlasýný yazmam bozulacak çok.
Dost bilip de üstü çizilecek çok.
Dostluk diye bir þey yoðumuþ meðer.

Zayi Ozan dostu sever gönülden.
Her zamanda verir sevgi gülünden.
Gerekse vaz geçer kendi ömründen.
Dostluk diye bir þey yoðumuþ meðer.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 16 Þubat 2017 Perþembe
Yayýn : 21/02/2017 Salý
www.edebiyatdefteri.com/siir/1080173/

Sosyal Medyada Paylaşın: