CENNET KOKULU ANNEM

Ah ah ne çok ahlar biriktirmiþim þu çürümeye yüz tutmuþ hayatta
Ne çok acýmýþým ne çok kanamýþ
Göz bebeklerime yapýþan mutluluk incilerini boþa heba etmiþim
Bilseydim ki tek kullanýmlýk harcar mýydým tabi ki hayýr
Ýþte yine kelimelerin kifayetsiz kaldýðý yerdeyim
Elimde yine noktalar var hep bir bitirme sonlandýrma isteði
Neden noktayý acýlara mutsuzluklara koyamýyorum
Ýmlasý bozuk bir hayata imla kurallarý öðretmeye çalýþan çocuk gibiyim

Çay koy diyor bir ses çay koy
Yine koyuyorum çayý ocaða ve hayatým geçiyor gözlerimden
Anlat diyorum o sese anlat kimsin neden geldin
Ego dan sýyrýlýp yalýn gerçek anlat ne istiyorsun benden
Baþlýyor anlatmaya derinden bir ah çekiyor
Sen diyor sen ne acýlar yaþadýn kaç hengameden yaralý çýktýn
Bazen yandýn bazen yakýldýn ve sen mutluluðu hakkettin
Hadi layýk olduðun mutluluk orda

Heyecanla koþuyorum odaya boþ bir kutu iliþiyor gözüme
Açýp açmamak arasýnda giderken sanki kendiliðinden çözülüyor kurdele
Ve iþte o an bir hediye diyorum bu kadar mý güzel olur
Öpüyorum kokluyorum yüzüme sürüyorum
Annemin saçlarý annemin kokusu iþte diyorum iþte mutluluk
Rabbim seni hiç baþýmdan eksik etmesin anne
Ben acýmaya ben kanamaya ben aðlama razýyým
Hem yeniden doðurmasan da olur
Cennet kokulu annem kokun bile yetiyor bana kokun bile


...20.02.2017..ÞAÝRÝÇEM...
Sosyal Medyada Paylaşın: