Ýstanbul’un varoþlarýn da kayboldum
Kaldý simit parasý olsa bide çay dilerdim
Belki dilenseydim bilet parasý bulurdum
Öyle sevmiþim ki güzelliðini kurban olurdum
Haydar Paþadan tren kalkar dediler
Samsun’a da çýkar mý diye sordum
Bu raylar yüreðinden geçmez dediler
Sevdamý Ýstanbul’a söylersem vurulurdum
Ýstanbul’da ezan sesi bir baþka
Hele açsan çok dokunur adama
Açlýðýn dini olmaz iþsizlik kor adama
Dört dinin mabedin de kul ile soyulurdum
Kadýköy rýhtýmýn da denizi seyrederim
Deseler ki kaç dalga saydýn hemþerim
Gözyaþlarým kadar iþte o derece derim
Öyle saf ki yüreðim garip yalnýz bi kuldum
Kýydým bilet parasýný simitçi çocuða
Vurdum kendimi kýyýya
Havada ne soðuk haa
Bide çay olsa
Martýlar çýðlýk çýðlýða
Bi sana
bi bana derken
Susamlar
kaldý avuçlarýmda
Susam yar dilinden susam
"Ne Ýstanbul anladý beni ne sen
Oysa ne çok sevmiþtim ikinizi de birden"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... ay yıldızlı uçurtma... şehit çocuk...