Dünyamda

Kalbimin gözü kör, dili lâl oldu
Kalakaldým ýþýksýz sabahlarda.
Ötme bülbül, yarim yok ya yanýmda,
Açma gül, bülbülsüz olan bahçemde
Kuru yaprak aðacýn dallarýnda.
Baþlasýn hüzün mevsimi dünyamda.

"Ol " dedin de olamadým yanýnda
Sen de olamazsýn artýk yanýmda.
Acýnýn acýsý yardan olsa da
Rabbim bilirim ki kulun sýnavda.
Ýsyaným yok, sabrým Eyüp sabrýnda
Çekerim sineye kendi dünyamda.

Bulutsuz yaðmurlar kara dönüþtü
Yaðdý üzerime kefenim oldu.
Ölmeden bedenim mezara kondu.
Senin halin bilmem acep ne oldu?
El açýk semada, yaþlar kan oldu.
Vuslata kavuþsun yürek dünyamda.

gülkedisi
Sosyal Medyada Paylaşın: