Yaşarsa
Damdan düþmeyen bir insan halini,
Nedense hiç damdan düþmeyen bilmez.
Çare için Hakk’a aç sen elini,
Hiçbir dua o makamda reddolmaz.
Âdemoðlu ancak yaþarsa bilir,
Bazen hiç anlamaz, bazen ders alýr,
Düþünce bir insan çok þaþkýn olur,
Muhannetten O’na hiç hayýr gelmez.
Yarýna bakmalý, dün unutmadan,
Hatýrda tutmalý, gün unutmadan,
Ayþe’li, Fatma’lý, ün unutmadan,
Sen istemez isen hafýza silmez.
Attýðý taþ hedefi vurmaz ise,
Sakalý dökülüp olursa köse,
Canýný yakarsa elinde ese,
Garibimin yüzü böyle hiç gülmez.
Dostlar bu dünyanýn düzeni böyle,
Yalan-yanlýþ ile geçiyor öyle,
Elinden geldikçe sen iyilik eyle,
Dertli, fani dünya kimseye kalmaz.
ERDEMLÝ-08 Þubat 2017 Çarþamba
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.