Hasret;birinci gün gibi!!
Göçüp gittin ya üstünde durmadan hayatýn;
bir anlamý var mý?
kýrmýzý kurdale takýlý saçlarýn aklarý
griye boyanmýþ gökyüzü:
hey ola gözyaþý damlayan bulutlar
kýrlarda ben düþmüþ aðaçlar
tut sýkýca gökkuþaðýný daðlar
bir fidan yeþerir bir fidan aðlar;
sesinde o sessiz çýðlýk
akþamý çaðýrmakta gözlerin
ay oturmuþ yýldýzlar sofrasýnda
bakýþýn eski bir hesap þimdi
güdülen eski resimlerde siyah beyaz ses
neredeysen oradayým iþte
gün geceye döndüðünde sýrtý açýk kalmýþ bir çocuk
rýhtýmlar boþ açýk sahillerde
koyun koyuna yatýyor
bir dediði birini tutmaz
görünen köy klavuz istemez der yürek
titreyen rüzðar önünde sürüklenir kopan yaprak
sen artýk uzaklardasýn
öksüz bir kuþ kadar kimsesiz
ben seninle doluyum gece gündüz
kýzým;
bak bu günde akþam oldu
yine hasret oturdu yüreðime
hasretin her günü birinci gün gibi
akþamý topluyor daðlarýn etekleri
içim dýþým sen sen ben oldun
bilesin kýr çiçeðim...
Nurten Ak Aygen
10/02/2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.