Ölmeme Gününde Doğan Melek

​Ayýrt edilmez sevgilerin tutsaklýðýnda

Balýklar yüzüyor akvaryumda

dünde yüzüyorlardý.Ben bir göz yaþý gibi kayarken yeryüzünden,kelimelerim çoktan unutulmuþ olacak.

Bir görüntünün yansýmasý da,

okuduðum doðaçlama þiirler kalacak!

Balýklar yüzüyor akvaryumda

dünde yüzüyorlardý..

Ben zamaný durdururken kendi soluðumda

balýklar yüzmeye devam edecek

tutsak olduklarýný anlamadan.

Oysa ki yaðmaya hazýr bekleyen,

bulut kümeleriydim ben.

Bir umut çevirirdim yüzümü,

ilk sevmelerin kývrýmýnda yaþamaya

taþ olsa ufalanýrdý ellerim de

demir olsa erirdi..

Efece konuþmalarýmla

ve kahkahalarýmla

doldurmaktaydým kaldýrýmlarý.

Yüreðim sevdadan

ve dilim mýsralardan

bir o kadar uzaktý.

Yasamaktaydým,

bir kar tanesi gibi

yaþamak denilirse eðer buna.!
…Balýklar yüzüyor akvaryumda

dünde yüzüyorlardý.
Kalplerden boþalan kahkahalarýnla,

sen süzüldün hayatýma..

Ansýzýn aþkýn aðýna takýlýrdý gözlerim,

tanrýsal bir iradenin etkisiyle baðlandý dilim.

Limanlardan süzülen bir kayýk gibi

gülüþlerin arasýnda kayboldu benliðim..

Kafese konulan yabani bir keklik misali

kaçýp kurtulmak isterken,

kendi yüreðimin duvarlarýna

çarptým da duruldum..

Cýlýz ve güçsüz kaldý,

gülüþlerin karþýsýnda yüreðim

ama inan bana korkmadým seni sevmekten.

Dudaklarýn kýyýsýnda gezinen gözlerime

ve kývýrcýk saclarýnda dolaþan ellerime

haksýzlýk olurdu,

þüphesiz dünyaya uymak gibi

bir þey olurdu bu.

Ýnan bana

Biran da olsa

Vazgeçmedim senden

dudaklarýn kýyýsýnda yüzmekten.

Bundan olsa gerek,
kilim dokur gibi

sevgi dokudum

gün doðmadan..Buharlaþan aþkýnýn gölgesinde,

göðe yükselmek isterken seninle

aþkýn kanatlarýn da acýya gömüldüm..
Olsun…Balýklar yüzüyor akvaryumda

dünde yüzüyorlardý.
Zamanýn deðiþken siluetine aldýrmadan,

gidiþin canlandý benliðim de.

Bir görüntünün yansýmasýn da

milyonlarca kez dolaþtým

ve milyonlarca kez öldüm ben…

Her seferin de adýnla, adýnla doðruldum yaþama.

Bir bilge gibi ruhumu aradým,

üst üste yýðýlmýþ kitaplarýn arasýnda..

Her seferinde, sana benzeyen kadýnlarla

seviþtim kitaplarýn dünyasýnda.

Hiçbiri sana benzemiyordu,

hiç biri sen deðildin oysa

Her seferinde

eylülde süzülen yapraklar gibi

uçurumun kýyýsýn da buldum kendimi,

sýnýrsýz bir acýnýn kývrýmýn da

kulaç arttýðýmý bilmeden,

yýllarca bir milim ilerlemeden

kulaç attým durdum ben

bir görüntünün yansýmasýnda.

Ýnsan her seferinde

Nasýl bir kez daha ölür,

öðrendim ben

ama vazgeçmedim senden,

vazgeçmedim hayattan..

Bitmez ve tükenmez bir umutla

yönümü her seferin de sana çevirdim.

Üst üste yakýlan sigaralarýn

ve mastürbasyon kokan otel odalarýnda

aþkýndan mayalanan dizeler döktürdüm..

Þairler görse, boynu bükük kalýr efkardan.

Aþka inananlar görse ceketlerini iliklerler karþýsýnda.

Gözlerin üzerinde gezinmedikten sonra,

dilinde dolaþmadýkça mýsralarým

hepsi birer çöp yýðýnýdýr yalnýzca..

Sen baktýkça güzelleþir,

sen dokundukça anlam kazanýr,

gökyüzünde uçan kuþlar

o vakit bir baþka kanat çýrpar.

Yoksa neye yarar

sýrf soyunu devam ettirmek için

güzel kokan çiçeklerden bahsetmek.
…Balýklar yüzüyor akvaryumda

dünde yüzüyorlardý..
Kaç bahardýr,

bahara uzaktan bakarken artýk bahar kimin umurundadýr.

Çiçekler ve yan yana dizilmiþ kelimeler

tek baþýna ne iþe yarar.

Yalnýzca sen varken güzeldir,

artýk bahar yalnýzca senin adýndýr.

Sen geliyorsun ansýzýn aklýma,

bahar açýyor yüreðime..

Ruhumun derinliklerine dalýyorum,

mutluluk diyorum o kýsa zaman dilimine..

Sen gidiyorsun, ansýzýn kýþ geliyor!

Burada, mevsimler yalnýzca sana baðlýdýr..

Sen gidiyorsun,

kýþ geliyor ve kar yaðýyor romantik olmayan cinsinden.

Yollar kapanýyor,

bu yüzden insanlar ölüyor yalnýzlýk aðýrlaþýyor,

kendi yalnýzlýðýnda çoðalarak.

Dostlarým kovuyor eþiklerinden,

bulaþýcý bir hastalýk gibi yayýlýyor yalnýzlýk…

Gelmiyor artýk yüreðimden,

çiçek toplar gibi umut toplamak,

kelimeleri yontarak þiirler yaratmak

ve yönümü yaþama çevirmek..!!

Sen gidiyorsun,

ansýzýn pul pul dökülüyor güzellikler.

Aþaðýlýk bir dünya kuruluyor,

çocuklar dileniyor sokaklarda.

Benim yaþamým da

çok farklý sayýlmaz onlardan

sevgi dileniyorum ve tutunmak isterken gözlerine

her seferin de

kirpiklerinden düþüyorum

Kelimelerin kýlýçtan keskin anlamlarýyla,

ruhumu sah damarýndan kesiyorum.

Göðe yükselmek isterken seninle,

kelimelerin soyut yalnýzlýðýna gömülüyorum.
…Balýklar yüzüyor akvaryumda

dünde yüzüyorlardý..
Ben bir göz yaþý gibi kayarken yeryüzünden,

gözlerin geliyor aklýma.

Kalem tutan ellerimde

son mýsralar dökülüyor kendiliðinden.. Son kez ölüyorum ben!

Ölmek ne demek..?

Bilmiyorum ama görüyorum,

görüyor bu gözler

ölümün çaresizliðini

ve acýnýn þekil deðiþtirmiþ halini,

acýnýn nasýl azraile dönüþtüðünü..

Görüyor bu gözler,

ölümden sonrasýný da

göremezsiniz artýk beni..

Ruhumun þah damarýný kesiyorum,

su kadar berrak,

tanrý kadar görünmezim artýk ben!!

Devran Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: