zamanýn soldurduðu nice canlarýmýza sevgi, özlem ve hasretle ...
...
...
bir eylül rüzgarýydý ellerin
oysa çok zamandýr kýþ gelmiþti saçlarýma
zamaný durdurmak istemiþtim
hem de ne çok
yapraklar gibi savrulurken
ellerimde mor krizantem mevsimleri vardý
sadece sevdamýza yürüyorken
uzak iklimlerden koparýlmýþ
bir kaç gül solgunu gün
gözlerinde yaðmur ýslaðý bir akþamsefasý
biten gün deðil hayatlarýn ölüm kokusu
ve yalnýzlýk
sessiz bir kaderin çýðlýklarýnda
gözlerimiz þimdiden ararmýþ gibiydi
hatýrla
henüz sýcaklýðý soðumamýþtý dokunduðun her yerin
anne özlemi gibi oturmuþtun iþte öylesine yüreðime
nice hazin yýllardan geçmiþtik
solarken gözlerinde ýþýðýmý aradým iþte
mevsim mevsim gülümseyiþlerini
yalnýzlýðýmý o yaðmurlu mevsimde
omuzlarýna verdiðim o gri paltoda unuttum
ona sarýldým
saçlarýnýn kokusunu özlediðimde
küstüm yaðmurlu kaldýrýmlara
ayak izlerini sildiler diye
oysa gitme yanýmda kal demiþtim sonsuza kadar
beni bir garip aþýk bildiler ayrýlýk melekleri
dinlemediler birlikte söylediðimiz þarkýmýzý
seninle en son el ele gezdðimiz sokaklarýn kandilini söndürdüler
þimdi sadece ellerim /iz
eylül trenleri ve biz
uzaklaþýyoruz git gide
bir film karesine gözlerini aksettirdim
yalnýz bulutlar gibi savrulduðum bir baþka alemde
sensizliðin derin kaybolmuþluðunda daðýnýk hatýralar
gitme yanýmda kal diyorum hala
alýþtýramadým kendimi gittiðine
düþtün en derinime
zaman durmuþ olmalý ve sen
gitmemiþ olmalýsýn
yollara çýk þimdi uzaklarda da olsan
ayný gökyüzüne bakarken
tut ellerimi
ayýrmadan gözlerini gözlerimden
gözyaþýnda donan bir alacalý kelebeðim ben
yüreðindeki en derin hatýralarý seyreden
sakýn gözlerini kýrpma
yaðmuru bekleyelim
solan yapraklarýný ömrümüzün savururken rüzgar
adýmýzý fýsýldarken hasretlerine
ölüm gibi
gülümseyelim birlikte
penceremdeki yüzüne gülümsüyorum ah
iþte kýrlan vazo hala orada
dökülen küllerimdi
ölüm bana göre bir tren garýnda
öptüðüm yanaklarýndan sildiðin gamzelerindi
gözyaþýma düþ þimdi
ne yangýn var içimde ne buzuldan bir þehir
sürüklenen bir papatyayým ben
olduðum yerde ama kilometrelerce
geri dönüp gelirsen
birlikte yaktýðýmýz mumlarý bulacaksýn
o çiçekli merdivenlerde
mermerlere damlamýþ gözyaþý izlerimde
toprak anaya kavuþmuþ ellerimi
...
...
düþsün artýk kirpiklerinde donan kelebek
gözlerini kýrp þimdi …
Þiiri bütünüyle birlikte kaleme aldýðým deðerli þair dostum Ayþegül Aþkým Karagöz’ e minnet ve teþekkürlerimle ...
Ayþegül Aþkým Karagöz & Mert Yiðitcan
17 þubat 2017