Bir küçük serçeydin sen Bedenimin sol cebinde sakladýðým Ýlk defa üniversite bahçesinde görmüþtüm seni Yaðmurlardan sonraki uçsuz bucaksýz kýrlar gibiydi sessizliðin Geldiðin þehirden bir bavul umut getirmiþtin ikimize dair Ömrümüze yeni hayaller örmüþtük ilmek ilmek Yazdýðýmýz hikâyeye yeni mutluluklar katmýþtýk birlikte Bedenimin sol cebine koyduðum bir küçük serçe olmana raðmen Herþeyim olacak kadar yüreðimde bir gökyüzü kurmuþtun Hayatýn bütün sahteliklerinden Ýnsanlarýn iki yüzlülüklerinden kaçtýðým Ve seni sakladýðýmý sandýðým yüreðim de bir gökyüzü Bir hikâye yazdýk ve yaþadýk seninle birlikte Dönülmeyecek bugünlerde tutulmayan sözler koyduk sayfanýn en baþýna Yolculuklarýmýz olurdu baþka þehirlere Birde sarýlýp uyuduðumuz gecelerimiz götürürdü Hüzünlerin olmadýðý sabahlara Evimizin yemeðimizin yüreðimizin sýcaklýðýydýk birbirimize Ben yüreðimin gökyüzünde bir baþýmayým þimdi Sense o küçük serçeyi alýp götürdün uzaklara... Güray Gökkaya Sosyal Medyada Paylaşın:
gokkaya.guray Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.