ÇOK ÖZLEDİM SENİ (238)

ÇOK ÖZLEDÝM SENÝ (238)

Yokluðun baðrýmda bir derin yara.
Çok özledim seni gül yüzlü yârim.
Birikir günlerim döner aylara.
Çok özledim seni gül yüzlü yârim.

Dönüþsüz gidiþse her ölüm eðer.
Kavuþayým diye ölmeye deðer.
Ölümlü ayrýlýk çok zormuþ meðer.
Çok özledim seni gül yüzlü yârim.

Sanki varlýðýnla evimdesin hep.
Gözüm kapalýyken önümdesin hep.
Gittiðim her yerde benimlesin hep.
Çok özledim seni gül yüzlü yârim.

Hasretin derinden yakar baðrýmý.
Acý zehir gibi sokar böðrümü.
Düþünürüm nasýl yapsam çaðrýmý.
Çok özledim seni gül yüzlü yârim.

Ben Yitik Ýlhan’ý biliyorsun sen.
Seni görmesem de görüyorsun sen.
Zayi Ozan diye seviyorsun sen.
Çok özledim seni gül yüzlü yârim.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara,15 Þubat 2017 Çarþamba
Yayýn : 18/02/2017 Cumartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1079517/

Þiirin hikayesi :
27 Haziran 2016 da vefat eden sevgili
eþime ithafen yazýlmýþ bir þiirim.

Sosyal Medyada Paylaşın: