DELİ DEDİLER
Beþ vakit namazý her gün kýlana
Görenler kandýlar, veli dediler.
Deðer vermeyene, dünya malýna
Akýlsýz sandýlar, deli dediler.
Ýyi, kötü baðlý yazma baþýna
Sürmeyi yaptýrmýþ hilâl kaþýna
Vaziyeti uygun deðil yaþýna
Buda sosyetenin, þalý dediler.
Diplomalý cahil aydýn olanlar
Halký küçümseyip uzak kalanlar
Yaban arýsýndan balý bulanlar
Hep yandýlar, oðul balý dediler.
Yokuþu, ovayý hiç bilmeyenler
Yetim gözyaþýný tek silmeyenler
Avam meclisine bir gelmeyenler
Kavak aðacýna çalý dediler.
Haftayý sekize, on üçe ayý
Beline takmadý ok ile yayý
Günleri sayarken karýþtý sayý
Çarþamba gününe Salý dediler.
Meþeyi, gürgeni seçemediler
Ekini hasatta biçemediler
Mahþere dünyadan geçemediler
Güle bakýp söðüt dalý dediler.
Günlük, güneþlik bir ömür güzeldi
Herkesin isteði þahsa özeldi
Cahilin sözleri boþluk, gazeldi
Dursunî ara yer malý dediler.
Dursun Yeþil – 15/08/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.