KÂHTALIM SEVGİ DER
Gülle nergis koklamýþtýk havanda,
Caným Kâhta’m bizi saldýn gurbete…
Bet bereket artsýn dedik ovanda,
Kime kandýn neden daldýn gýybete…
Cendere’de sofra serdik çakýla,
Selam durduk Nemrut’taki akýla,
Bu günlere geldik ite kakýla,
Yad ellerde dertle daldýk sohbete…
Hoyrat yeller aldý bizi savurdu,
Kor ateþte cayýr cayýr kavurdu,
Öksüz koydun yalnýz kaldýk el vurdu,
Neden þaþtýn neden düþtün hayrete…
Kitap oldu destan oldu sevdamýz,
Gözyaþýyla sulandý her vedamýz,
Daðda taþta yankýlandý sedamýz,
Ayaz vurdu tüm emeðe gayrete…
Cantekin der; Kâhta’m ata topraðý,
Sevdamýzdýr gülü dalý yapraðý,
Ýçim yanar taþa deðse parmaðý,
Sevgi derin vurun kine nefrete…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.