bir yağmurun sesini dinler gibi

sen bir ömürden çoksun bende
kaybolmak, bitmek, tükenmek bilmeksizin
bir mesafedir bizi ayrý kýlan
ama bizi ayýrmaya yetmeyen

bir zamanlar bir dostum söylemiþti
kalbinde kim varsa odur senin yaþamýn
benim kalbimde bir yaþam kadarsýn
nefes alýp, nefesim tükenene kadarsýn yani

bu körelmiþ hayat
bu kokuþmuþ insanlar bizi ayýrdý
sonra karný aç gezinen bir çocuðun
gülümseyen yüzünde buldum seni
simsiyah gecede kendimi aradým
ar damarý çatlamýþ bir sessizliðin içinde

suç nedir bilmiyorduk
ama bir suçlu gibi mahkum olduk ikimizde
kalplerimiz kelepçelenmiþti
ama kimse bunu görmüyordu
sonra düþtük yere
kolumuzdan tutan olmadý
ikimizde mahkum olduk
müebbet bir cezayla yargýlanýr gibiydik
bilmiyorlardý bizi sadece ölüm ayýrýrdý

bir yaðmurun sesini dinler gibi
kalbimin sýnýrlarýný ihlal ediyorsun yine
beni yüreðimden edecek kadar çok seviyorum seni
biz bu yüreðin mahkumuyuz
yüreðe vurulan kelepçe
bizi ayýrmaya yetmez bilmiyorlardý

ibrahim dalkýlýç

16/02/2017
21:40 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: