Fecrin ilk saatinde gözlerinden öpüyordum Duha namazýna durmadan..... Fýrýndan çýkan taze ekmeðimi bölüyordun Her sabaha varýþta þükrümdün Ve sen bilmiyordun....
Bir ikindi vakti kahvemi yudumlarken yanýnda tatlýmdýn bilemedin.. Sensiz kahvem zehirden acý diyemedim.. Gün akþamý bulduðunda yokluðun çanlarý çalmakta... Ve sen gelmiyordun...
Sonra gözüm resmine takýlýrdý Gamzelerine buse kondururdum Eyvahlar bana gene yamacýnda ben... Sensizlige sövüyordum gizlice Sen duymuyordun........
Sigara yakmýþsýn fotoðrafýnda Dumanýnda beni yakmýþsýn... Sahi yâr beni neden sensiz býraktýn Dal yapraðýndan sýkýlmamýþken Yapraklarýmý döküyordun Ve sen görmüyordun..
Biliyorum okuyacaksýn her bir satýrý Býyýk kenarýnda gülücüðün saklý Baharý bekleyen bir çift kumru Üþüyor dalýmda... Göç edememiþ onlarda benim gibi Yüreðinden Canýndan Teninden..... Bir sen gelmiyordun Ve sen bilmiyordun Sosyal Medyada Paylaşın:
şiir yürekli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.