Bana ne ulan, saðdan, soldan, dindardan
Yaþamak için insan oldum kara topraktan
Dava gördükleri þey, ibaretmiþ çýkardan
Hiç kimse utanmýyor Allah’tan, albayraktan
K a r ý n c a l a r ezilir, tepiþir iken f i l l e r
Etrafýndaki baykuþlar yapma yazýk demez
Aniden içine kaçar pabuç kadar diller
Vicdanýnýn adýna birkaç kelam edemez
Ulan kimin için dert, ýstýrap çekeceksin
Sanki millet ölüyordu acýmaktan haline
Söyle ya! Kimin için gözyaþý dökeceksin
Derya olsa katreler gelmezler sahiline
Billahi de mahrum olamam kahve zevkimden
Siz boðuþa durun… Olmadý bir daha boðuþun
Þekva edemem dostum, yaþama þevkimden
Ölmek için miydi anandan sancýlý doðuþun?