Çýksan taþlý topraklý koca bir daða, Oradan insen yemyeþil güzel bir baða, Þu dünyada en dipten en doruða, Saklanamazsýn asla görünürsün Allah’a,
-
Sen ey arkadaþ sakýn korkma gece karanlýðýndan, Nede bin bir türlü böcekten ve çýyandan, Yahut ansýzýn karþýna çýkan kara yýlanda, Hiç birinden korkma korktuðun kadar iftira ve yalandan.
-
Kalemin dilinden anlayan insan, Onun sana söylediklerini anlat herkese, Ýstersen yazdýklarýn sana ait san, Kulak ver tercümansýn diyen bu sese.
-
Maneviyat katýnda yükseltmek istiyorsan mertebeni, Ýþte iyilik karþýnda duran yüksekçe bir bina, Adým, adým yavaþ, yavaþ, çýkarken o merdiveni, Hýzlanmak istiyorsan, sýrtladýðýn madde yükünü býraksana.
-
Tarlada sarý baþak rüzgara meydan okur, Dalda ki yeþil yaprak yerinde saðlam durur, Kimseye bu kafir deyip te geçme sakýn, Bir bakarsýn yaratana layýk bir kul olur,
Rubai isimli eser yine vecize-i belâgat a bagli olup bir birinden bagimsiz dortlüklerden olusmaktadir
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavitükenmez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.