Gece yarýsýný bir geçe
Uyanýr kara düþler.
Gömüldükleri mezardan týrmanmaya baþlarlar ya
Sadistler hani...
Verdikleri zararý umursamazlar.
Haince,
Gaddarca,
Merhamet etmeksizin
Sürerler siyahlarý aydýnlýklara.
Sormadan edemiyorum;
Nedir bu uðursuzluklar?
Hangi günahýn bedeli?
Hangi mutluluðun taksiti bunlar?
Esirgenen ferahlýðýn cezasý yetmezmiþ gibi.
Yeter!
Sevmek istiyorum.
Duyuyor musunuz?
Sevilmek hesapsýzca…
Kendime yüklediðim tabularý yýkmak,
Ýnþa ettiðim taþ duvarlarý yerle bir etmek…
Anlamayan kaldý mý acaba?
Metruk bir þehre dönmüþ gönlüm.
Alýn yazýmýn son perdesi inmek üzere.
Az sonra bitecek gibi ömrüm
Ve ben hala keder içinde yüzüyorum,
HALA DERTLÝYÝM
Duyan var mý feryadýmý?
Koca bir sessizliðin feryadý
Çýnlar kulaklarýmda.
Kalbimin aðýtlarý mý bunlar?
Cevap yok!
Ýpek saçlarým ne iþe yarar
Okþayan ellerden mahrumsa…
Kara gözlerimin ýþýðý sisli,
Yârin bakýþlarýyla aydýnlanmadýkça…
Merhem olaným,
Yaralarýmý kapataným
Uzaklarda…
Yoruldum,
Ayakta tutaným yok…
Aðlýyorum,
Gözyaþýmý silen yok…
Dardayým, dargýným kendime,
Barýþtýraným yok…
Periþan haldeyim!
Hala sessizlik,
Hala cevap yok!