KÂHTA'M GÜLÜMSÜN
Þirin Kâhta’m düz ovada bir gülsün,
Çok özledim peynirini narýný…
Ayaz vurmuþ hüzün dolmuþ gönülsün,
Derdin derdim duydum ahu zarýný…
Nice baykuþ öter olmuþ baðýnda,
Kavrulursun her gün kendi yaðýnda,
Çilen artar açgözlüler aðýnda,
Baþa taç yap iffetini arýný…
Dostluk mertlik gördüm senin dününde,
Birlik vardý kara acý gününde,
“Can insanlar” sözü yaþar ününde,
Namertlere açma gönül garýný…
Dünya malý el kiridir tapma sen,
Çýkarýný ilah kýble yapma sen,
Ýnsanlýktan dürüstlükten sapma sen,
Pak ol andýr Nemrut Daðý karýný…
Cantekin der; mal mülk deðil þeref þan,
Çok zenginin insanlýðý periþan,
Can Kâhtalým dürüstlükten tak niþan,
Piþman etme yarenini yarýný…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.