Aðlamak düðümlenir boðazýmda
Ay sýzar perdesiz pencereden
Gözlerimi kenetlediðim fotoðrafta
Gözlerin ‘’aðlama!’’ der gibi bakar
Eskimiþ çerçeveden
Aðlamak sýzar
Uykusuz gözlerimden
Son sözlerin yankýlanýr aklýmda
Zay olurum akislerinde gözlerinin...
Ýçimi zangýrdatan suskunluðun
Daraðacýnda sallanýr hýçkýrýðým
Saksýda toprak kurur
Toprakta çiçek solar
Çiçekte kokun kalýr
Kokunda aþk durur
Ýçim cýzýrdar
Acýrým sensizliðime
Teþhisini ‘sen’ koyarým
Soluksuzluðumun
Sensizlik düðümlenir boðazýmda
Sessiz kuytular küflenir içimde
Bir þeyler ters gider kalbimin atýþýnda
Dilim damaðým kurur
Odanýn neresinde dursam
Göz göze geliriz fotoðrafýnla
Çiçekler mevsimsiz çöle sürgün
Tabakam boþ, yüreðim boþlukta
Ben sana yanarým
Küllerim savrulur rüzgârýnda
Anýlarýn…
Pat diye düþersin düþlerime
Bir gün ben yine geceyimdir
Sensiz odanýn yankýsýnda...
Mevsimler geçer
Zaman durur
Odanýn ortasýnda...
Sen geçsen görürdüm
Geçmezsin ki!
Kör sanýrým gözlerimi
Ölsen ölürdüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.