Kalem kağıt işte ne olsun
Aklýma geliyorsun belli belirsiz saatlerde
Uykusuz kalýþlarým buluþuyor senin olmadýðýn sabahlarla
Bazý zamanlarda hüzün oluyorsun yüzümün belirginleþen çizgilerinde
Öylece karþýmda dikiliyorsun
Düþlerden geriye kalan zamanlarda
Ruhumun gözlerine tutuklu kalýþlarý var hâlâ
Gündüz ya da gece farketmiyor
Sen hep nöbettesin baþucumda
Her aný alýp götürüyorsun sorgusuz
Ýçtiðim sigarayla ciðerlerimde biriktiriyorum seni günbegün
Parmaklarýmýn arasýndaki sigarayý ben tutuþturuyorum
Yokluðunun kývýlcýmlarýyla sen beni yakýyorsun
Azar azar her nefeste çekiyorum içime seni
Bir de çay yudumlarken takýlýyorsun ki boðazýmda
Çözemediðim düðümlerine yeni düðümler atýyorsun
Gülüþlerinle içimi ýlýkca ýsýtmalarýn vardý önceleri
Þimdilerde nefes aðýrlaþtýran yutkunmalarým
Bardaðý öyle tutarken avuçlarýmda
Ellerinin avuçlarýmýn arasýnda ýsýnýþý geliyor
Bir müddet kalýyor öylece
Ellerinle kalýyorsun hayalimde saniyeler içinde
Ben kýþýn sýcak yazýn da serindim senin için
Þimdilerde mevsim kýþ bense kendimi bile ýsýtamýyorum
Sonrasýndaysa kaybolup gidiþin geliyor habersiz sebepsiz
Ben en çokta gidiþini düþünüyorum
Yine gelirmisin bilmiyorum
Sadece kolay olmadýðýný biliyorum
Sorarmýsýn beni oralardan onuda bilmiyorum
Olur da sorarsan eðer
Kalem kaðýt iþte ne olsun
Küçük bir nokta bile koyamadan ben hep seni yazýyorum
Sense bir türlü içimde bitmiyor tükenmiyorsun
Güray Gökkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.