Yanarsan...
Yanarsan...
Əqli dönük “insan”lardan uzaq gəz,
Xətalýdýr,salar tora yanarsan.
Gündə vədlə sözlər verər,düzü yox,
Ýnancýna vurar yara,yanarsan.
Ýnsanlýqda döl dəyiþir,kallaþýr,
Zəli kimi qanýn sorub sallaþýr,
Qarýn baþla,yer dəyiþib mallaþýr,
Beləsindən dur kənara,yanarsan.
Nəfis gücü haqqý dirəyib tinə,
Haram “sərvət”qoymaz halalý dinə,
Dələduzlar quldur þeytana,cinə,
Səbirli ol,düþmə zora,yanarsan.
Küt beyindən din,imaný atan çox,
Mənliyini qarýn,pula satan çox,
Ýnsanlýqda bu hal ilə batan çox,
Ədalətə iþlə yara,yanarsan.
Məddahlýqla ömür sürüb qul olma,
Mənliyinə hakim ol ki,çul olma.
Ýnsan adla yaþa,ancaq kül olma,
Çaþdýrmasýn haram para,yanarsan.
Bu həyatýn öz qaydasý yönü var,
Hər əməlin Bayram səsi-ünü var,
Axirətin bir sorumlu günü var,
Ýnsanlýðý haqda ara,yanarsan...
10.04.2016.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Məmmədov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.