buzdan düşler_
I-
sütten deðil ama vefasý eksik bir rüzgardan dilimin yandýðý kesin
bu yüzden sana adým atmakta zorlanýyor, kesiliveriyor nefesim
daha çok yeni, savunmasýz býrakýp kendimi, güvenip görünürdeki sözlere
sarýlývermiþtim içimin olanca çaðlamasýyla, karanlýk bakan yalancý gözlere
ne olduðunu anlamadan, aðzýmýn payýný alývermiþtim çoktan
kýsa sürmüþtü sevincim, yanlýþ bir içe yaslamýþtým içimi yok yere, yoktan
II-
düþ’lerimi hiç paylaþmadým ben þimdiye kadar
herkes sakin bilir ama içimde çýldýrmýþ bir volkan yanar
korkma, seninle buzdan düþler doðurmayý planlýyorum
coþmaya hazýr yüreðimi ise dolunay zamanlarýna saklýyorum
" yanmak yok bu hikayede buza el sürmediðin sürece..." :)
akþam çok istedim, ayný anda bakabilelim gökyüzüne
ki yýldýzlar ve dolunay þýmarmýþ, gülümsüyordu yüzümüze
es-
" þimdi, tam þu anda bir türkünün içine düþtü yüreðim
hepsi aklýmdayken, çýrpýnýp birer birer
duvarlara vurmaya baþladý sözcüklerim...
peki ya gözlerim
ah bir bilsen, bir b’akabilsen sana neler anlatacak o gözlerim...
bir yakabilsen belki de hiç farkýnda olmadýðýn o buz daðlarýný
hiç ummadýðýn bir düþ’ün içinde boðuverecek seni denizlerim...
türküden çýktým yola, yine saptým sana
ne diyordu sözleri
- yare gizli sözlerim var diyemiyom ele karþý...
ve bu an’dan sonradýr ki deðil gözlerim, sözlerim bile ýslak sana karþý
bilmediðin bir sokaðýn köþesinde duraksadýðýnda bile ben
huzursuz olur durulur/burulurum, bakýþlarýna aç/ kaçýþlarýna þaþý... "
III-
saðlam bir adamsýn sen
ki ben kolay kolay kullanmam bu adam lafýný
kendi içinde kýrýlýrken bile, hiç bozmuyorsun o güzel duruþunu
hep anlýyorum, söyleyemediklerini yutup kibarca susuþunu
ben olsam rahatlardým, belki de yakar yýkardým bir dolu kusarak
seninle, anlamayý ve usulca içime çekilmeyi öðreniyorum susarak
düþümden geçenleri, senin yürüdüðün yollarda buluyorum
sonra bir bakýyorum ki ayný cümlede burun buruna gelmiþiz
ayný yerde üþümüþüz birbirimizden habersiz
ayný yerde düþ’müþüz ve gizlenmiþiz
IV-
teklifsizce yeni bir düþ yazýlýyor þimdi bizim için, derinden
saf ve temiz, dalgalarýmýzýn en köpüklü, en serin yerinden kopup gelen
ad koyulmayan zamanlar vardýr, bilir misin
ben en çok o an’larý düþler ve severim
büyüsü bozulmasýn diye sadece içimden bir ad veririm sana
bir de bakmýþsýn ki adýmlarýn farkýnda olmadan uyuvermiþ bana
ki
iþte o zaman ne âlâ... :)
" verdiðim, yetebildiðim kadar/ aldýðýn, anlayabildiðin kadar iþte..."
16-17.01.2014/ dnzc_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.