Senden Sonra

Senden sonra,
Gülüþüm eksik,
Çýðlýklarým sessiz
Sözcüklerim manasýz,
Sevinçlerim yarým yamalak.
Çektiðim halaylarda sol yaným,
Hep boþ kaldý.
Yüreðim büsbütün yalnýzmýþ meðer.
Dilimin ucuna düðümlenip,
Götürülen sözcüklerim.
Sensiz;
Ne kadar da eksikmiþ meðer.
Sen yüreðimin kapýsýna dayandýðýnda,
Beni aþkla tamamlamadýðýnda anladým.

Senden sonra,
Yüreðim yaralýymýþ.
Gecelerim soðuk, gecelerim hep karanlýk.
Geceler sensiz;
Puþt ve alçakmýþ meðer.
Sevdalara pusu olan.
Þimdi sende yoksun,
Beni alçak pusulardan koruyan,
Yüreðimdeki acýlarý dindiren gülüþün.
Gecelerimi;
Aydýnlatan gün ýþýðý gözlerin.

Senden sonra
Aþký hiç tatmamýþým.
Umrum da bile olmamýþ,
Hiç bir güzellik senin kadar.
Seninle el ele yürümek,
ýþýl ýþýl ay ýþýðý.
ýslak tenimizde kayýp duran yýldýzlarýn ýþýk izleri.
Yakamozlar pýrýl pýrýl ýþýyarak,
Avuçlarýmdan kayan.
Sevdiðim bir aþk þarkýsý gibi,
Naðme naðme kulaðýma uðulduyan rüzgar,
Yapraklarýn hýþýrtýsý.
Kýyýlarla sarmaþ dolaþ,
Öpüþüp duran dalgalarýn sesi,
Ölü deniz kabuklarý.
Sýcak bir yatak gibi,
Üzerine uzandýðým kumsallar.
Tepemizde dolaþýp duran martý çýðlýklarý,
Ne kadar da güzelmiþ meðer.
Sen düþlerime destursuz girip çýktýðýnda.
Bir kuru dal gibi yanan yüreðime.
Bir yaðmur damlasý gibi düþtüðünde anladým.

Senden sonra
Yaþamýn ve sevdanýn rengi yokmuþ.
Deniz ve gökyüzü mavi,
Orman yeþil,
Güneþ sarý ve sýcak.
Sevdalar kan ter kýrmýzý.
Çiçekler gökkuþaðý.
Ve
Daðlar
Daðlardan kopup gelen sular,
Sularýn çýðlýðý.
Senin kokunu bana taþýyan rüzgar.
Ve
Sevdamýz
Sevdamýz hep hasret rengindeymiþ meðer.
Sen karanlýk gecelerime,
Bir ýþýk gibi doðduðunda.
Gözlerimdeki deniz rengarenk bir kelebek gibi,
Daldýðýnda anladým.
Bir dokunuþ, bir öpüþ,
aþkýn özleminden yanmakmýþ meðer.
Sen karlý bir dað gibi,
Üþüyen bedenimi.
Parmak uçlarýnda güneþ açan bir eldin.
Yana yakýla alýnan bir nefes gibi,
Yangýn yerine çevirdiðinde anladým.

Senden sonra
Aþka yasaklý bir yürekle yaþamýþým hep.
Yüreðindeki aþk, gözlerindeki ýþýk.
Yüreðime kelebek teleþýyla konuþlarýn,
Dokunuþlarýn;
Dudaklarýnda açan gül ve gülüþün tadý.
Aþkýn kendisiymiþ meðer.
Sen beni aðýz dolusu güldürdüðünde,
Ben gözlerinde saklý kalan.
Uçsuz bucaksýz düþlere dalýp,
Sana kaybolduðumda anladým.
Senden sonra sevgilim
Ben sende kaybolup gittim..

Hüseyin Çýplak - ist
23.06.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: