BABAM BENİM
BABAM
Geceyi gündüze katarak çalýþýrdý babam
Güneþ gibi iþýk saçardý benim babam
Bazan kükreyen aslandý benim babam
Bir lokma kuru ekmeði helal yerdi babam
Benim gözüm helalde derdi benim babam
Üstüne baþýna deðil alýn teri ni önemserdi
Çoluk çocuk aç der kendi yiyemezdi babam
Arý gibi çiçekten çiçeði gezendir benim babam
Babasý gibi mertdi saklamazdý çakala sözünü
Hep sert durur du namertlere karþý babam
Aslan yüreðinde merhamet de saklýydý babam
Yuvasýný yurdunu çok severdi benim babam
Yuvasýnýn etrafýn da dolandý durdu benim babam
Kimseye eðilmezdi yalakayý hiç sevmezdi babam
Diþi kuþ anam olsada yuvayý içden kuran anam
En saðlam temelin taþýdýr benim can babam
Saðlýðýnda boyun eðmeyi öðretmedi bize babam
Ýnsaný sevmeyi namerte sus demeyi öðretti babam
Dostu için can vermesini de bilendi caným babam
Hep çevresine yol yordam iþ gösterendi babam
Hizmetkarlýk etti ailesine ekmekgine aþýna
Ne gelirse Allah dan der çýkardý tek baþýna
Yolda bile giderken kalbiyle hep zikrederdi
Ýþini namaz bilirdi sermayesini dua benim babam
Bedeni ölen fikirleri bizde yaþayan canim babam
Hasan Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.