Ben dal olsam sen yaprak, aldýrmazdýk rüzgara Ne ayrýlýk ne hüzün, can katardým canýna Kurumazdýk, solmazdýk, kapýlmazdýk korkuya Etle týrnak olurduk, yaþardýk mutlulukla
Ben dal olsam sen yaprak, kopmazdýn hiç dalýndan Býrakmazdým ben seni, kökümden kurumadan Alýrdýn nasibini,son damla can suyumdan Zikrederdim adýný, býkmadan usanmadan
Ben dal olsam sen yaprak, alnýma yazý gibi Çakýlsýn kaderime, silinmesin ebedi Ayrýlýk korkunç aðu, çürütür bedenimi Sana hasret yaþamak, musallanýn sebebi
Davut Tunçbilek
Sosyal Medyada Paylaşın:
davut tunçbilek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.