MARAŞ'IM
Yurt paylaþýlýyor kefere gelmiþ...
Hüzünün, kederin boldu Maraþ’ým.
Sokaklarda gezen yabancý, elmiþ...
Ýngiliz, Fransýz doldu Maraþ’ým.
Nasýl atýlýrdý yurttan bu illet ?
Hemen bitmeliydi hemen þu zillet !
Tutsak olamazdý bu asil millet...
Sandýlar yuvada foldu Maraþ’ým.
Þýmarmýþtý katil, küstah ermeni...
Maraþ götürmezdi ipi germeni.
Kabul edemezdi halký yermeni...
Birleþmiþ tek pazu, koldu Maraþ’ým.
Karþýya bakýnca hocayla dede...
Dediler bu namaz kýlýnmaz ede.
Düþmanýn baðraðý vardý kalede...
Ah çekip dediler n’oldu Maraþ’ým.
Kalpte imanýný sanarak yeðil...
Kimse diyemezdi Maraþ’a eðil.
Devriye gezenler Mehmetçik deðil...
Pascal, Frederic,Poldu Maraþ’ým.
Yelde savrulurken közlü küllerin...
Açýlmalý idi artýk tüllerin.
Baykuþ kondu diye gonca güllerin...
Hicaptan kurudu soldu Maraþ’ým.
Ne zaman peçeye deðip ellenmiþ...
Ýþte o gün sütçü imam dellenmiþ.
Kahpelere mezar yeri bellenmiþ...
Üstüne atýlan vol’du Maraþ’ým.
Lime lime edip etleri yense...
Kemiði olurdu mengene, pense.
Eðilmezdi bu baþ, bu boyun, ense...
Ayrýk otlarýný yoldu Maraþ’ým.
Vahþiler musallat olsa da yurda...
Maraþlý vermezdi kuzuyu kurda.
Yabancý postallar gezemez burda...
Türk’ün yürüdüðü yoldu Maraþ’ým.
Cumali kimseden gelmeden yardým
Ben kendi yaramý elimle sardým.
Hiçe sayýp caný sonuca vardým...
Hak edip kahraman oldu Maraþ’ým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.