yedi kýta sürgün edildim sonra maviliðini yitirmiþ bir okyanusta boðuldum acýlarýmý üst üste sýrtladým yaralarýma kabuk baðladým kanadým, aktým, öldüm sonra yeniden doðdum sende varsýn sürgünde kalayým
keskin bir býçakla biledim umudumu gri bulutlar yüreðimin üstüne mesken kurmuþtu kalbimi abluka altýna almýþ gibi ve sonra bir damla göz yaþýnda boðulur gibi göðüs boþluðuna hapsettim yüreðimi vur hançeri öldür beni ama sevgime dokunma
sonra kirpiklerinin ucuna kývrýldým üþüyen bir serçe gibi bu kent sensiz çok soðuk yüreðinle sar beni yüreðinsiz yaþayamam bilirsin
ellerini çok özledim gözlerini, buðulu dudaklarýný ve yüreðinin seyrinde kaldým her fýrtýna sonrasý seninle karþýlaþýyorum bu kent sensiz çok soðuk yüreðine sar beni yüreðinsiz yaþayamam bilirsin
ibrahim dalkýlýç
13/02/2017 00:20 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.