İnsan zannettiklerimiz!
Bir bayram öncesiydi
Kapýmýzýn önünden çalmýþlardý
Henüz giyemediðim siyah ayakkabýlarýmý
Çocuk yüreðimle hüzünlenmiþtim o zaman
Eski ayakkabýlarýmla geçmiþti o bayram günleri
Ama yinede güzeldi çocukluk
Gökyüzünde uçurtmalar olurdu
Sokaklarda yankýlanan ýslýklar
Ceplerimizde oynadýðýmýz bilyeler vardý birde
Þimdilerde çalýnan ayakkabýlar deðil sadece
Çocuklarýn hayatlarýný bedenlerinden
Ailelerini yaþamýn içinden çalýyorlar
Gökyüzünde uçaklar almýþ uçurtmalarýn yerini
Islýklar gözyaþlarýyla karýþýk feryatlara býrakmýþ
Ve misketler düþüyor
Bilyelerin olmasý gereken sokaklara
Bazen mutlu olamýyoruz
Þikayet ediyoruz ya durmadan
Sahip olduklarýmýza þükretmek yerine
Ýnsanýz ne de olsa deðilmi
Anlatmasý bir o kadar basit aslýnda
Sadece hissetmesi ve anlamasý zor
Bu hayatta þikayet ettiðimiz
Sorun zannettiklerimiz! var aslýnda
Birde Allaha þikayet ettiðimiz
Ýnsan zannettiklerimiz!
Güray Gökkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.