Şairin hâlâ haliçi taşlar

Gözleri susuyor du
Yüzünde deðiþik bir ifade vardý
Rastlamadýgým
Ýlk defa böyle görmüþtüm onu
Ve ilk defa gidiyor du
Ve son defa
Yadýrgadým bu hallerini
Sormak istiyorum soramýyordum
Belki korkuyordum
Aklýma gelenin basýma gelmesinden
Korkuyordum onu Katbetmekten
Korkuyordum sesine yüzüne hasret kalmaktan
Elini elimden çektimisti ilk defa
Geçen her saniye
Ayrýlýðýn þarjörüne bir kurþun koydurdu
Dudaðýndan çýkan her kelimeyi
Gözü kapalý duyordum
Bir hüzün vardý yüzünde
Sessiz sedasýz yürüyorduk sahilde
Sahil boyu elim yüreðimde bekledim
Ne zaman çýkacak Aðzýndan
O lanet olasý kelime
Ben napacam diyordum sensiz
Sen olmazsan
Kim guldurecek yüzümü
Kim sýký sýký saracak
Þu kaphe dünyada içimi kim ýsýtacak
Kimin saçlarýyla oynarým ben
Kimin gülüþunde hayat bulurum
Kimi kýzdýrýr
Kimin elinden tutarým diyordum
Ýçimden sessiz sessiz
Bir an durduk
Baþý yere eðik birþeyler fýsýldýyor du
Ýçim titriyor du elimle çenesini tuttup
Kaldýrdým baþýný
Gözleri sýrýlsýklamdi
Çekip kendime sarýldým sýmsýký
Onu gözyaþlarý omzuma düþüyor du
Benim gözyaþlarým saçlarýný ýslatýyordu
Bir yaralý serçe gibiydi avuçlarýmda
Uçacakti biliyorum
Son demlerdi
Bounumdan öpüp
hoþçakal dediðini hatýrlýyorum enson
Aðlaya aðlaya koþarak uzaklaþtýðýný
Yumruðumu sýkýp
Dedim ki boðazýn kurusun Ýstanbul !
Yüreðin yansýn Haliç !
Kuruyup gidesin mavi Deniz !
Aradan geçti Yedi sene
Bugün hâlâ dün gibi
Hýçkýrýklarý kulaðýmda çýnlar
Ne zaman ansam gözlerim dolar
Geçip gitti onsuz
Aylar yýllar haftalar
Geçip gittim onunla bende
Ama ben her gün uðrarým yüreðimdeki kabrine
Anýlarla ýslanýr gözlerim
Bazen söverim niye gittin diye
Bazen gülerim gözlerine
Bazen saatlerce sarýlýrým hayaline
Ey benim acýsý dinmeyen leylim
Bugün yine ayný yerdeyim
Sarýlýp Aðlayan bir çift deðdi gözüme
Yumruðumu sýkýp
Dedim ki boðazýn kurusun Ýstanbul !
Yüreðin yansýn Haliç !
Kuruyup gidesin sen mavi Deniz...
Leylime selam söyleyin kuþlar
Deyinki
Muradýn hâlâ haliçi taþlar..
Issýz Þair M-a
30.01.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: