ÇULSUZ ERKEĞİM

Anasý misali teper kocayý
Her ne dese donar, dilsiz erkeðim.
Dumaný çýkartmaz kapar bacayý
Ýçten içe yanar, elsiz erkeðim.

Evlatlarý çeker söze bakýdýr
Ne kadar yalvarsan azcýk akýtýr
Dostlarýný görse güler, þakýtýr
Alevlenir, söner, halsiz erkeðim.

Kuru ekmek bulsa yutarak yatar
Yün döþekte yatsa vücuda batar
Haným iþe yarar eþyayý satar
Sona geldi kemer, belsiz erkeðim.

Akþam eve yorgun halsizce gelir
Fýrçayý yedikçe istersen delir
Soraný kandýrýr sözleri bulur
Þaþýp parmak emer, kolsuz erkeðim.

Hanýmým dedikçe oturur baþa
Hali görmek için bakýlýr kaþa
Duyulan söylense, yarýlýr taþa
Etrafýnda döner, pulsuz erkeðim.

Eski, yamalý, dar giyer bulursa
Sofraya oturur yemek kalýrsa
Çarþýda görünür haným salarsa
Hali belli eder, çulsuz erkeðim.

Sopasý sýrtýndan hiç eksik olmaz
Dili sürçse kapý ardýnda kalmaz
Olaný Dursunî kafasý almaz
Taþýr sýrtta semer, nalsýz erkeðim.

Dursun Yeþil – 23/05/2007



Sosyal Medyada Paylaşın: