Nereye aidim... Bilinmezliðin þehrinde doðdum, Zamanýn perdelerini bir bir yýrttým. Yýktým göðsümün kýllarýndan koca bir þehrin duvarýný...
O zamanlar bir kadýna aittim...
Henüz zaman yoðurmamýþtý acýyan elleriyle beni. "henüz bakýr rengindeydi daðlar, daha þivan düþmemiþti böðrüme" ...çoðul eki ile yaþ (ým) çoðaldý. Çoðalarak kendime döndüm pervane gibi.
Topraktý beni alan kokular müsebbibi. Topraktan gelirdik ya o yüzden ayaðýmýn bir hep topraktaydý. ne zaman ki acý sürülü, yüzler gark oldu topraðýmýza,
O zaman kurþuna aittim...
Yeþilin tozunu attým daðlarýmda ."ekindim oldum harman" daðýldým. Tarumar oldu düþ bahçelerim. "Bir fýrtýna tuttu bizi saldý deryaya"...
O zamanlar hiçliðe aittim...
Uzun lafýn kýsasý olmaz. Her dem aþka aittim her dem aþktým...
mehmed asým ikibinyedi bilinmezliðin zamansýz ölçütü... Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmedasim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.