hepimize son bir þans tanýrdý hayat biz ise ýskalamaya programlýyýz gelip geçer düþler yanýbaþýmýzdan çýkmaz sokaklardýr hep zorladýðýmýz
aþk, gelip geçti evinin bahçe katýndan o baþýný kaldýrmýþ göklerde arýyorken baktý kaldý aþkýn gölgesinin ardýndan buruk bir iç çekiþti yüreðinde sýzladý o çocukluðumuzu anýmsatan bir koku duydu, çok tanýdýktý
oturup kaldý iskemleye, yorgundu kendi kendini yormuþtu bakýp durduðu penceresinde yalancý bir manzara görmeye korktu ardýnda saklananý tutup yýrtamadý gurur sandýðýný
artýk iþporta iþi takliti var aklýna gelebilecek herþeyin içtiðin su, yediðin ekmek, soluduðun hava baktýðýný sandýðýn göz sahte... ölü balýklar gibi hisli velakin, boþ bakýyor
nerede o tanýdýk ve gerçek duygular bak artýk þarkýlar yasta, þiirler eksik aþklar öksüz ve karanlýðýn ortasýnda gözün gözü görmediði zifiri karanlýkta el yordamý bulduðun yoldur gerçek yeterki gönül fenerinden bak baþka ýþýklar yalancý gerçeðinin kopyasý klonlar gibi bilmeyen için taklit aslýdýr!
aþkýn aslýný yaþamýþtýk seninle bundan sonrasý yansýmasýdýr tanýdýk gelir her koku, her dokunuþ dolduramaz içindeki boþluðu, büsbütün hep sýzlayacak yüreðin çaresiz gerçeði arayacaksýn
bahçe katýndan geçip giden aþktý boþ gözlerle göklerde aradýðýn kalk git þimdi kendini unuttuðun yere tut ellerinden kaldýr seni getir bana...
yanýlsama bütün bunlar aþkýn nefrete dönüþtüðü son nokta...
sibel Sosyal Medyada Paylaşın:
sardunyam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.