EL ELE MAHÞERE
Dalýyorum bazen gecenin sertçe derin karanlýðýna
Kimliðimde ay, yüreðimde yýldýz kalýyor o vakit
Yurdum gibi ahenk katýyorum kahveli gözlerine
Yurdumu seviyorum gibi kalbini katýyorum içine
Þahit oluyor Ýstanbul, bir baþkaydý gök kubbe
Yurduma yazar gibi yazýyorum þiirlerimi
Ve sen özleminle çokça aþk kokuyorsun bu þehirde
Özlüyorum be gökyüzüm, mutlu yaðýyor yaðmurlar
Yüce dünyada bir istisnaydý seni anmak
Seni düþünmek, seni hayal etmek, senle olabilmek
Tarifi imkansýz bir þeydi içimdeki köprü
Senle yürüdüðüm cadde, ýþýðýný paylaþtýðým gece
Oturduðumuz o kaldýrýmlar hep bizi yakýþtýrdýlar
Hiç aklýmdan çýkmýyor yanaðýmdaki o ilk busen
Hareketli saatler yaþanýyor sýmsýcak gönlümde
Yaþlanmak istiyorum sadece, tek ama tek seninle
Duysun istiyorum memleket, haykýrsýn Ýstanbul
Düþünsene þimdi el ele yürüyoruz ömrümüzle
Her gece üstümü örtüyorsun, her sabah kahve
Yudum yudum aþk niyetine bir bardak su
Yetiyor bize, biz bize yetiniyoruz sadece
Bir tek gerçek biz olunca, hepsi hikaye
Sen benden öte, sen þu masmavi gözlerimde
Sen bir deniz, gönlüme akan su, bir nehir
Kalp kalp çektiðim sigaram, yükselen duman
Yürüdüðüm tek yol kalbindeki o cennet
Yokuþ aþaðýya geliyorum sana koþa koþa
Bir rüzgar deðiyor saçlarýma, dokununca kokun
Ýçimde yeminim nefes gibi vazgeçemediðim
Düþünsene, ben toprak sen su, biz oluyor yeryüzü
Ay güneþi kýskanýyor, gün güneþle gözlerimi
Sen yaðmur, sen gökyüzü, aþk kokuyor dünya
Hep ileri saatler, daima ileri, hep seninle yönü
Sevdalý bir asker gibi savaþýyorum
Bir anlýk yokluðunda seçebilmek gibiydi ölümü
Ah seninle olmak, ah seninle ömrümü tamamlamak
Seninle yaþamak, seninle ayný geceye bakmak
Ayný gün seninle gözlerimi açmak
Ya da ecelle göz göze kalmak seninle
Düþünsene,
En sonunda beraber ölüyoruz
El ele yürüyoruz seninle mahþere.
Ne güzel.............
...
EL ELE MAHÞERE
Mert Zafer Cansever
( Mawish Þiirleri )