Gün aþýrý uyumalara býraktým Kendimi. Ne gündüzlere kýzdým, Ne akþam karanlýðýna. Dostluk, kardeþlik türküleri dillendirdim Yirmi dört saat. Asmýþým damarlarýmdan kollarýmý, Ne akrep soktu bedenimi, Ne ok gibi saplandý göðsüme Yelkovan.
Uzun gecelerin gizemindeyim þimdi Renkli rüyalarda. Sen kokuyorsun Yastýðým gibi allý, çiçekli Yakýyor tenin, tenimi.
Bir yardan geçiyorum Geceye itiyor ecinniler. Yara açýlýyor beynimin bir köþesinde Sen kanýyorsun þakaðýmdan akan Kan izinde. Ne yardan geçebiliyor ayaklarým Ne de... Beni ayakta tutan yardan. Ayrýlmalara direnemiyor yüreðim, Söyleyin gerçekten Yoksa ben yok muyum ?
Ertürk DEMÝRCÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.