Sadık arkadaştı

O...
Beklerken
Gözyaþlarý dinmiyordu
Yüreðinde sakladýðý yorgun umut inliyordu
Sabýr yýllara sari içinde kavrulduðu en sadýk arkadaþtý
Ne zaman rüzgar, kar, yaðmur, boran gibi ayetleri hissetse inþirahtý
Kimselerin uðrak vermediði, olanlarýn geçim derdiyle çileyi terennüm ettiði mekandý
Hicran alýp götüren, ruha serinlik zerk eden, hüzün ehliyet ve emanetin haþyetini fark ettiren hissiyattý

Artýk...
Her lahza
Haber veriyordu
Çekilen kudret aman diyordu
Aðaran ve dökülen saçlar anlatýyordu
Sinirlerin boþalmasý, hissiyatýn kuþatmasý yetiyordu
Ruh periþanlýðýmýn girdabýnda henüz kanatlanýp uçamýyordu
Kalbimin katýlýðý ve gaflet perdeleri basireti engellemeye kifayet ediyordu
Zan ve ön yargýlarým telakki etmemi geciktiriyor, bilicim kýraç bir hale dönüþüyordu
Alemi ve hakikati okuyamama ve hakkýyla anlayamama, en yakýn olan Allah’a yakýnlýðým samimiyet bekliyordu
Maksat ve tasavvurum kul olmak, tövbe ve affý maðfiret için en yakýna sýðýnmak bahtiyar olmama fýrsat veriyordu

Beklerim...
Sabýrla umut derlerim
Halin deminde edep terennüm ederim
Ruhun, aklýn, vicdanýn muhakemesinde irade de azim isterim
Beni hilkat ve aidiyetimden uzaklaþtýran ne varsa acýyla gülümserim
Her zafiyet ve hatalarýmda kaderim böyleymiþ dedirten cehaleti düþünce irkilirim
Gönülde açan güle, samimiyet ve sadakat zarafetine, kalbi hassasiyete ki vecdine þahit olmanýn bahtiyarlýðýna eriþirim
Ruhtan tezahür eden sevgiyi, akýl ve irfan beslemeli, yoksa her zafiyet ve heves sevgi olarak cehalete kurban edilmemeli

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: