Adam Gibi Adam Geçti Bu Dünyadan Uçuyor, Yüzüyor; Týrmanýyor. Hýzlý yaþýyordu. Durmak yoktu hayatýnda. Memleketini seviyor; Dolu dolu yaþýyordu.
Farklýmý doðdu bilmem! Ama; Farklý yaþadý, Farklý düþündü. Ölümüyle: Bir kere daha kanýtladý: Farklý olduðunu.
Yürüdü hakka... Omuzlarda. Herkese nasip olmayacak bir sevgi seliyle. Arkasýnda: Köylü, kentli; Çoluk, Çocuk. Kýsaca: Anadolu. Herkes sevmiþti onu. Sesiydi herkesin. Daha ne olsun? Adam gibi adamdý.
Dualar, duygular, ayný. Hüzünler ayný. O; Ýçinden geldiði gibi yaþadý. Hayatý; Ýnsan sevgisi, vatan hizmeti; Nasýl Söylesem Bilmem ki! Ölümünde bile: Bir kere daha gösterdi farklý olduðunu. Yine; Adam gibi hakka yürüdü, Recep YAZICIOÐLU 10 Eylül 2003 Çarþamba Saat: 04.15
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüsnü Ekizceli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.