SEN BENİMSİN (74.)

Gözlerimi uykuya küstüren
Bazen aðlatan bazen güldüren
Beni deli divaneye döndüren
Sensiz geçen sabahlara
Seninle olmayan bir hayata
Ýsyan etmez miyim sevgili

Seni ilk gördüðüm gün kývýlcým oldun
Sonra volkana dönüþtün sevgin yüreðimde
Hüzün yaðmuru oldun yaðdýn üstüme
Her damlasý içimi kanattý
Anlatmak istedim sana hislerimi
Cümlelere sýðdýramadým

Geceleri soðuk ve karanlýk
Senli hayallerdeyim yine
Sevgili ben sensiz bir hiçim
Poyraz rüzgarlarý gibi estin gönlüme
Feryadým güzgarlara karýþtý
Ýsyaným tufana dönüþtü

Aðaçlara kazýmýþtýk ismimizi
Sen benim baharlarým yazlarým
Nakýþ nakýþ iþledim seni kalbime
Sen benim gönül sýzým
Albümlerde kaldý resmin
Aynalarda kalan cismin
Bardakta ki dudak izlerin
Bunlarý nasýl unuturum sevgi

Dün gece bir rüya gördüm seni
Oturup hayra yordum neyin nesi
Bir umut doðdu içime gelecekmiþsin gibi
Kýpýr kýpýr oldu içim heyecan sardý beni
Kanatlanýp uçasým geliyor
Þiirler bir baþka anlam taþýyor þimdi
Þarkýlar bir baþka çalýyor bu gece
Duygu seline döndü yüreðim
Hadi gel artýk bekliyorum
Gel artýk sevgili


Fatma Ayten Özgün


































































Sosyal Medyada Paylaşın: