SEN

SEN

Gül yüzünün þavký düþmüþ sulara
Yudum yudum içsem seni pýnardan
Lale sümbül serpilmiþin daðlara
Toprak olup can verseydim canýmdan

Kor nefesin karýþýyor melteme
Denizlerden çýksam seni solusam
Dalga dalga vurabilsem sahile
Avazýmca nefesimi boþaltsam

Gözün almýþ çimenlerden rengini
Börtü böcek olsam sana sýðýnsam
Ölüm neymiþ, buldum derim cenneti
Bitmez bahar yaðmurunla kök salsam

Unutulmaz þarký gibi dillerde
Hicranýmda seni anýp söylesem
Vuslatýna yelken açýp yellerde
Gece gündüz ufuklarda gözlesem

Davut Tunçbilek
Sosyal Medyada Paylaşın: