Bir kaç satýrdan sonra kýrdý kalemi. Yaktý sigarayý ,açtý pencereyi mýrýldandý kendince birseyler. Saatine baktý, akrep yelkovan omuz omuza ayný handa. Gün güneþin tebesümünde vakit epey var da Çeketi sandalyeye asýlý ,masada dün kalma gazzete Elleri ile daðýtý saçlarýný sigaradan bir nefes savurup Ayný oda ayný eþyalar ve git gide büyüyen yanlýzlýðýn girdabýnda Çekip perdeyi uzandý daðýnýk yataðýna Ve daldý boþ gözlere dikilmiþ tavana Ne düþünse onuda bilmiyor ya Anne,baba,kardeþ,arkadaþ ya sevgili Umarsýz bir mürekepin damlasý gibi beyaz gömlekte leke sadece Kalabalýklar içinde yalýn bir nefes gibi Telefonu çaldý aldý çeketini çýkýp gitti Zaman geçsin kâfi ...
Þerif Erdem Süner
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şerif Erdem Süner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.