YAZIKLAR OLSUN
Aylardan aralýk hava ayaz çalýyor
Ýnsanlýktan nasibini almamýþ
Ýnsan sýfatýna bürünmüþ birkaç yaratýk
Kendilerinde hak görüyor
Mevla’nýn yarattýðý
Canlarýn sýðýndýðý evleri yakýp kýrmayý…
Sessiz çýðlýklar yükselirken göklere
Mevla’ya yakarýyor uluyarak
Gözlerinden süzülen
Damlalarla gör halimizi dercesine…
Hani biz insandýk
Yaratýlaný yaratandan ötürü severdik
Nerede kaldý Mevla ya sevgi
Nerede kaldý yaratýlana
Þimdi biz insanmýyýz…
Sövmek istiyorum vahþi yarataða
Gün görmemiþ kelimelerle
Sonra vaz geçiyorum
Neden mi derseniz
Ruhu þeytana satýlmýþ
Kalbi kara olana ne denir ki
Yazýk diyorum dilimden dökülecek kelimelere…
Sessizce yürekten Hakka el açýp
Yaktýðýn gibi yanasýn
Kýrdýðýn gibi kýrýlasýn
Tüneðin baþýna yýkýlsýn
Ölmeyip sürünesin
Yazýklar olsun diye
Dilekler dökülüyor gönlümden Mevla’ya…
Yusuf IÞIK