BECEREMEDİM

Dünya bir han imiþ, ben de bir yolcu,
Kalmayý bir türlü beceremedim.
Huzuru bulup da ondan tüm öcü,
Almayý bir türlü beceremedim.

Sanki taþ kesildi hýsým, akraba,
Baþýma üþüþtü çakal, akbaba,
Az geldi galiba verdiðim çaba,
Hiç memnun etmeyi beceremedim.

Sokaða çýkýnca huzurla gezip,
Canýmý sýkaný elimle ezip,
Lüzumsuz olanýn üstünü çizip,
Silmeyi bir türlü beceremedim.

Yapmadýðým iþ kalmadý inanýn,
Çekmediðim dert kalmadý inanýn,
Bazan cepte cent kalmadý inanýn,
Çalmayý bir türlü beceremedim.

Hani nerde bol günümdeki hýsým,
Arayýp sormazlar yapayalnýzým,
Bu yüzden artýnca içimde sýzým,
Küsmeyi bir türlü beceremedim.

Caným verdiklerim miras derdinde,
Halimi sormazlar nasýl, ne diye,
Parasýzda kaldým gurbet elinde.
Yaðcýlýðý bir türlü beceremedim.

Karýþtýrdým parça ile bütünü,
Ben kendi kendimin verdim notunu,
Hayatýmda biten purçak otunu,
Yolmayý bir türlü beceremedim.

Bir farkým kalmadý çakýl taþýndan,
Dert, keder içimde bakýn yakýndan,
Çok uðraþtým, hiç birinin hakkýndan,
Gelmeyi bir türlü beceremedim.

Anasýz Babasýz bunca yaþ geçti,
Gönül yaþamaktan çoktan vaz geçti,
Gelmez derdim elli bile tez geçti,
Ölmeyi bir türlü beceremedim.

Varamadý þu dünyanýn tadýna,
Çok üzüldüm Erol’umun adýna,
Ne zaman mutluluk düþse yadýna,
Almayý bir türlü beceremedim.
Sosyal Medyada Paylaşın: