BOŞ KALDI
Hep akýntýlara kürek çekmiþim
Hepsi aktý gitti, elim boþ kaldý.
Asalaklarýmý baþa takmýþým
Ýndirip atýnca, belim boþ kaldý.
Çakallar çýkýnca gittiðim yola
Daðýlýp gittiler, giren yok kola
Ben saða sapýnca döndüler sola
Yalnýzca yürüdüm, yolum boþ kaldý.
En yakýn bildiðim sýkýþtým gitti
Baþý kurtulmasýn diyerek itti
Ýstemediðimde yanýmda bitti
Yardýma uzattým, kolum boþ kaldý.
Giyinsin diyerek uzattým bezi
Adamda benden de fazla önsezi
Elindeydi vahþi Avrupa tezi
Yüzüme fýrlattý, çulum boþ kaldý.
Verilen nimetle kurdum sofrayý
Yemeði beðenmez gördüm tafrayý
Yediðini döktü, attý safrayý
Ýzzeti ikramda, balým boþ kaldý.
Acýyýnca acý hallere düþtüm
Hayat engelinde ateþsiz piþtim
Dursunî’yim tatlý sözlerle þiþtim
Bülbüller ötmedi, çalým boþ kaldý.
Dursun Yeþil – 24/07/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.