URFALI OLSUN

Gurbetteki hemþehrilerime ithafen...


Baþýmýza gelenler hep Hak’tan olsun
Ýster büyük, isterse; ufaktan olsun
Fark yok, akraba veya uzaktan olsun
Urfalý olsun; taþtan, topraktan olsun!

Þu fani âlemdeki, ahret kardaþým
Her türlü zorluklarda, ömür yoldaþým
Dünya dönüp durdukça, tek bir sýrdaþým
Urfalý olsun; taþtan, topraktan olsun!

Denk olmasýn ne mühim, benimle yaþta
Akýl yaþta deðildir; baþtadýr, baþta!
Beni býrakacaksa, biri ataþta
Urfalý olsun; taþtan, topraktan olsun!

Zor günlerimde beni, toplayýp deren
Gözlerini kýrpmadan, canýný veren
Yanlýþ yola sapsam da, yanýmda yâren
Urfalý olsun; taþtan, topraktan olsun!

Tuðladan deðilse de, kerpiçten evim
Urfalýdýr tüm soyum, Urfalý nev’im
Uðrunda öl diyerek, veren görevim
Urfalý olsun; taþtan, topraktan olsun!

Hiç olmazsa yanýma, giden gelenim
Ne fark eder bilmem ki; ben, yine benim!
Üç beþ günlük ömürde, kýymet bilenim
Urfalý olsun; taþtan, topraktan olsun!

Hiçbir zaman býkmadan, hatrýmý soran
Dert, cefalar çeksem de; yanýmda olan
Bu memleket uðruna, kendini yoran
Urfalý olsun; taþtan, topraktan olsun!

Gurbet elden yükselen, bu ses duyulsun!
Sesime kulak veren, yola koyulsun
Þu fakirin yanýnda, biri bulunsun
Urfalý olsun; taþtan, topraktan olsun!

Sabahýn seherinde, sessizlik bozan
Mahallemde müezzin, okusun ezan
Hamdi der: ölsem þayet, mezarým kazan
Urfalý olsun; taþtan, topraktan olsun!

Mustafa GÜL (Hamdi)
(07.02.2017)


Sosyal Medyada Paylaşın: