Ben yazayým seni, âlem okusun.
Sevdamýn katili, sezeler seni.
Aþk’a ihanetin, kalem dokusun,
Sevda defterinden, çizeler seni.
Yalan dolan ile kurarsan düzen
Fýrsatýný kollar, peþinde gezen.
Hep sen’mi olacan garibi üzen
Üç’el tesbih gibi dizeler seni.
Alem’de masaya meze olursun
Bataða saplanýr orda kalýrsýn
Cümle âlem der ki, býrak delirsin,
Yâd eller yamandýr, tez eler seni
Anan baban bakmaz olsun yüzüne
Ýnanmasýn çoluk çocuk sözüne
Namertliði hoþ gösterir gözüne
Torba yapýp aðzýn büzeler seni.
Bozulur hileyle kurulan düzen
Elbet kurdu görür daðlarda gezen
Birgün çýkar gelir seni de üzen
Yine de istemem, bozalar seni.
Ben Aþk’ý mukaddes, kutsal bilirim,
Aþk bir Cehennem’se, Har’da kalýrým,
Yeþerip yanarak, sonsuz ölürüm,
Mahþer’de alnýma, yazlar seni
Sevda sofrasýnda, yavan banarsýn
Her yüze güleni dost mu sanarsýn ?
Durak diye diye, adým anarsýn,
Ölürsem gelemem, üzeler seni.
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.