makam

Makam-ý sevdanýn bendesiyim ben,
Bulmuþum sultaný, ferman istemem.
Sormayýn halimi bende miyim ben,
Razýyým derdimden, derman istemem.


I

Makam-ý sevda ki, yarasý derin,
Kanayýp sýzlayan âþýklar için,
Sormayýp halini, neden ve niçin,
Yar ile sohbete, buyur yeridir.

Derdini hicranlý naðmeler ile
Sitemkâr olmadan getirip dile.
Aðrýrken sol yanýn, titrek sesinle,
Derdini sessizce duyur yeridir.

Seher vakti gelip açýlan gülde,
Dalýna konarak öten bülbülde,
Hasretin narýyla yanan gönülde,
Kara sevdalarýn zuhur yeridir.

Bahtýna küsmeden, eðip baþýný,
Akýtýp gözünden, çeþm-i yaþýný.
Katlanýp çileye, sabýr içinde,
Sultan kapýsýnda destur yeridir.

Rüzgâr busesiyle gonca uyanýr,
Ýpeksi yapraklar ala boyanýr,
Açýlýr neþeyle, dala dayanýr,
Yanýk yüreklerin sürur yeridir.

Sevda piþmek ister, aþkýn narýnda,
Þikâyet bulunmaz, âþýk zarýnda,
Daralsa da sine, hasret harýnda,
Maþuk gölgesinde huzur yeridir.


II
Makam-ý sevdayý erenler bilir,
Burada sabýrla sevda demlenir.
Âþýkla maþukun kalmaz bir farký,
Aþk dilinde buna ayn’ül-cem denir.

Bezm-i muhabbetin, üflet dergâhý,
Mest eyler bulunan, cümle ervahý.
Sevdaya müptela olmuþ gönüller,
Maþuk hasretiyle, çekerler ahý.

Sohbetler dilsizdir, ne hece ne ses,
Duyulan yalnýzca verilen nefes.
Sükûtun kadrini bilen bülbüle,
Hal dilinden gayrý ne varsa abes.

Sertaç eyler daim, aþk-ý cananý,
Yanar da narýyla, terk eder caný.
Beyhude geçmiþ zamandan sayar,
Onu yâd etmeden, geçen her aný.

Yaþlar süzülürken yanaklarýndan,
Terler boþanýr da þakaklarýndan,
Büyük bir sýr gibi sultanýn ismi,
Sessizce dökülür dudaklarýndan.

Meczuptur denilir, bilinmez aslý.
Geçip gitmiþ çünkü sevdanýn faslý.
Türkülere bile, bir haller olmuþ,
Ne kerem var artýk, ne de bir Aslý


Sosyal Medyada Paylaşın: