neylesin kelimeler kývransa da heceler hayat kanunu diye bir þey var acý mý acý sýzýlarý da cabasý yanar yüreðin parçalar kopar canýndan ruh hüzünlerde bulanýr göz yaþlarýný tutamazsýn taþ bassan da nafile, çaresizlik kurþun gibi vurur içerden toslarsýn duvarlara, bilsende faydasýz tutunursun kör topal umutlara, teselliler çýkmaz sokaklarda kayýp, bilinen caddeler geniþ ve uzun anlamsýz manasýz bakýþlar kollar gözetler yollarý, bir iþe yaramýyacaðýný bile bile neylersin insansýn, ayrýlýk o kadar zor ki birde vermek zorundaysan müsaadesini, bunu kalbe emretmek cehennemin ateþini gölgede býrakýr zor günlerin eþiðinde olmak bir uçuruma benzer, atlamak ise ertesine, kelimelerin tarifsizliðini tam on ikiden vurur kaybolurken güneþ semalarýn ötesinde...
(Berlin,06.02.2017)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.