Zamane
Yaþam gene racon kesip duruyor,
Küsmüþ kara bahtým susup duruyor
Tepemde bir poyraz esip duruyor,
Kattý bir harmansýz samana beni.
Gerçeði bilerek asla saklamam,
Kaprisli çiçeði derip koklamam,
Çakala bey deyip onu aklamam,
Koy aslan çaðýrsýn ormana beni.
Düþman orda durmuþ, dostlar gürledi,
Kimi gýybet kimi haset derledi,
Kökümden koparýp göçe zorladý,
Çevirdi ezilmiþ çimene beni.
Kendimce mantýklý bir karar verdim,
Tuttum zalim ile güreþe girdim,
Sýrt çevirdi hakem hileyi gördüm,
Yenilmezdim yendi zamane beni.
Hayat pýnarýnýn sinsi akýþý,
Hor görüp garibi gönül yýkýþý,
Dost bildiðim gözün kaypak bakýþý,
Yem etti azýlý düþmana beni.
Seher yeli selam sabahý kesmiþ,
Bahtýmýn güneþi yüzünü asmýþ,
Birine can dedim kendini kasmýþ,
El edip düþürdü dümene beni.
Cevdet Altay…..03.02.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.