Hayatın Nefesi ve Sevdiğim...

Neþeyle oturduðum kulübeciði
Bir gece býrakýp çýkmýþtým yola;
Yürüyüp gittim ormanda sessiz
Karanlýktý çevrem,kimsesiz,tenhâ.


Rüzgâr doðuþunu haber vermede
Yaðmur yaðýyor ýlýk ýlýk;
Günlük kokularý serpmede yere
Yeþeren dallarý kýyýlarýn.


Ne kadar,ne kadar sevinçli içim
Bu güzel gecenin serinliðinde
Ne varsa kiþiyi mutlu eden
Tattým bu orman sessizliðinde.


Kavranýlmýyor kolay kolay
Bu sevinç günü,fakat Allah’ým
Tek sevdiðimi verirsen bana
Böyle bin gece baðýþlarým

Tek sevdiðimi verirsen bana
Hayatýmýn nefesini baðýþlarým...


Yüreðim
Serap BOZKURT
Sosyal Medyada Paylaşın: