ilk sen serpildin gönlüme ilk tomurcuk sen oldun aþka dair i mgeler senin için doluþtu sen baharý boyadýn maviye sen ýrmaklarý doldurdun gözlerine sen yeþerdin mor menekþe
düþ gördüm diyorsun hayra yor gitsin sen bendesin ya izin vermem ne tufana ne borana yönleri dönmez buraya
sen yeþerttin ya gönül bahçemi örterim sevgimin çarþaflarýyla yansýtmam hazana vurulmuþ ay ýþýðýný
ne zaman ki güneþ doðar serpilirsin gölgelere susar sensizlik þarkýsý akarsýn ýrmak misali serinletirsin duygularýmý yeþerirsin en kuytuda tutkulu nadide aþk çiçeðim
Sabahat Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.